5 Temmuz 2013 Cuma

Kendi derinde!

Insanin kendi icinde mutlu olmasi  ne demek? 'Kendinle mutlu olabilmek' deyimini ele alalim farzi mahal. Mutluluk icin baska bir kaynak aramamak mi ?  "Vay anam babam ben ne tadindan yenmez insanim" diye mi mutlu oluyorsun? Hani varligin oylesine dehsetli ki onunla mutlu olsan; sana yeter -mi (?!). Yoksa, mutluluk sana goz kirpiyor 'uzaklarda arama cunku ben icindeyim, taht kurmusum kalbine, en guzel yerindeyim' diye radyodan sarki fali falan mi yolluyor?  Ya da mutluluk icinde sakli, fakat sen oylesine bir dingilsin ki,  gozun hep disarida; baska bir mutluluk kaynagi ariyorsun. Sabirli bir madenci gibi icinde arasan mutlulugu oysa, yuzun gulecek belki.
'Kendi deri(si)nde mutlu olmak' diye bir chicken translation var mesela. Gavurun 'kendi teninin altinda/icinde huzurun varsa, iste huzur o zaman var' denebilecek  lafini dumduzlek cevirmek oluyor. Asli: "in your (own) skin". Belki mutlulugu/ huzuru derinde dahi hissetmek diye  kullanan gavur-ehli de cikmistir.
Mutlulugu neremizde veya neremizle hissediyoruz? Icimizde ise, bulmaya calisirken nasil bir projeksiyon uygulanabilir?
Hayatimin X'inden cok memnunum; X yanim cok mutlu ama Y'den yana yuzum gulmedi; 'o hizada biraz mutsuzluluga denk gelebilirsiniz' diye uyari levhasi koymak mumkun mu? Mumkunse eger, bu durum 'Riya-Olcer'de kac basar? Bu mutlugu bolgelere ayirma durumu , ic-dis meselesinden ayri dusunulebilir.
Ic-dis mutluluk kavrami, bolgesel mutluluk basligi altinda da incelenebilir.
-Kendi kendine mutlu olmak?
-Kendi-n-le mutlu olmak?
-Kendi -y-le mutlu olmak?
-Kendi icinde mutlu olmak?
-Kendi derinde/tenine mutlu olmak?
-Ben-kendi-m olarak mutlu olmak?!
Dilbiglisi yonunden en saibeli olan sonuncusu. Mutluluk oyle sana vurup gelince, 'aa mutluyum' dedigin birsey degil. Fakat, sorunca soyleyecegin en makul laf 'Mutluyum'- ben kendim bizzat mutluyum.
Ben mutlulugu bulmus bir insanim veya ben kendi icinde (ve digerleri) mutlu olanim dersen;  ensene dogru  tatli bir saplak iyi gelir bence.
Ha bir de, digerleri mutsuzluk kaynagi  da; sen 'kendinle' mutlu olursan mutluluk gelir hep seni bulur tadinda rezil doktrinler neden var, ayiptir sormasi. Aranip da bulunmasi, lokasyonu belirlenmesi gereken birsey gibi davranmazsak, yoresel/bolgesel baglarindan koparip, mutlulugun jeopolitik onemi azaltsak; daha az mutsuz olmaz miyiz ?
Memleketin de jeopolitik onemi azaltsak mesela, yine insanlar daha mutlu (ya da daha az mutsuz) olur bence. Basimiza ne geliyorsa  hep bu fazla onemli olmaktan, fazla onemsemekten geliyor. Kendimi onemsedigimden soyledim bir araba lafi burda,evet. Politikacilar ironik olmus. Benimkileri  kimse onemsemeyiverir, odesiriz diye dusundum.
Mutlulugu cagristiran resimleri/imajlari vardir degil mi herkesin kafasinda? "Oradaymisim gibi dusunursem, kesin mutluluk  hissi gelir" sinsilikleri...Mutlulugu zaman/mekan duzlemine indirgedim yine, laflarimi kepceyle yedim. Olsun! Kimseye riyakar degilim demedim ben. Bakinca mutluluk gelir umidiyle, eti kediye yukledim, dis mihraklara guvendim.




1 yorum:

Adsız dedi ki...

"Kendi" ile başlayan her cümle öbeğini bir kenara koyalım. O listede ortak kelimeler "mutlu olmak" gözüküyor. Yine de bilinçli veya bilinçsizce insanlar mutlu olmamayı tercih ediyorlar çoğu durumda, her şey tam aksini gösterirken. Mutluluklar zaten saniyelik anlar değil mi, o anları da biz yaratmıyor muyuz ki. O yüzden "mutluluk içinde saklı..." cümleni beğendim.

Şimdi o kenara koyduğumuz listedeki cümlelerin her birinin sonuna "mecbur olmak" ekleyelim ve empati kuralım. Zor geliyor sanki, maalesef öyle..