Baslarken.. kendime de yeni sountrack olarak bunu apardim ki okurken de bi yandan tatli tatli dinlensin..
Evet, efendim, kliselerden klise begenelim.. 25 yasimi doldurmama bu garip 'universe'de 8 Mayis itibariyle 10 gun kalmisken ceyrek asrin agirligini omuzlarimda tasisam mi tasimasam mi, getirdigi herhangi bir bilgelik olur mu olmaz mi diye dusunurken kliseleri falan umursayamiyorum. Orkid reklamlariyla buyumus bir neslin cocugu olarak, oo gordun mu bak 25 oldun diyen luzumsuz sempatik Karaibrahimgilcilikler falan icimin huzursuzlugunu daha da buyutuyor. 30 yasina da gelse, 15 yas cimcimeligi yapabilecek kadinlardan degilim cok sukur. En fazla size kek yaparim, vs vs. Domestikligimin kusuruna da bakmayin.
Anketlerdeki, pazar arastirma cetvellerindeki, formlardaki herhangi bir data girdisine yollanmak uzere karsima gelen 18-24 yas araligi kutucugu en cok sana hoscakal demek koyacak sanirim. Hoscakal, hoscakal 18-24 yas kutucugu sana yeterince 'tik' atmadigim gunlerim icin affet beni. Kiymetini bilemedigim icin de.. Senin yuzunden gozume sokulan sacma mesrubat festivali spamlarinin, kampus icerikli reklamlarin, neseli renkli kiyafet, yalandan fotografcilik, cok cilgin atmacilik konulu email vs.lerin kiymetini bilememisim. Belki bu araligin son yillarinda, kutucugu paylastigim pek cok insan gibi ortalama bir yillik gelirle kedili ve bebekli video/ email paylasabilecegim islere girmeyerek ya da issiz kalip annemin evinde bunalim yapmayarak da senin hakkini verememisken ne haddime ben simdi 25-29 kutucuguna tik atarim. Atamam 18-24 kutucugu, ben henuz seni birakmaya hazir degilim sanirim. biraz daha kal ve bana yardim et lutfen. 10 gunumuz var.
Ben hala ogrencigim sayin 25-29 yas araligi kutusu.. Sana layik degilim. Ofisli burolu islerde calismiyorum ben henuz. Hani evet bi ofisim var ama vallahi 5 kisi paylasiyoruz, icinde de anca biseyler okunuyor falan kimse ne is yapiyoruz diye gelip bakmiyor. Keske baksalar belki o zaman adam gibi bilim de uretilir ama bana sanki yetiskinmisimcesine kendi isimi kendi disiplinimle yapacagima dair anlamsiz bi inanc duyuluyor ki yaniliyorlar kutucuk. Gelip sorsan sahiden ne is yapiyorsun diye, vallahi ben de bilemiyorum. Ben hala annem odaya girdiginde okudugum romani ders kitabinin altina saklayan insanim. vallahi daha o kadar bilinclenecek kadar buyumedim. Hala herseyi eglencesine yapiyorum.
En acisi da ne biliyor musun kutucuk? Ben hep sandim ki, buyuyunce ne bileyim 25 falan olunca mesela ciddi ciddi seyler daha cok ilgimi cekecek. Yapmakla mukellef oldugum seyleri hep sevecegim. Mukellefiyetlerimi sevmedigimden degil bak sakin yanlis anlasilmasin. Sanirim seviyorum onlari da. Ama eger yapmak zorunda olduklarim baska seyler olsaydi, su an ki mukellefiyetlerimin arkasina saklaniyor oldurdum. Yani ben dunyanin en sevdigim, en eglendigim seyini is olarak yapmak zorunda kalsaydim, su an yapmaya erindigim seylerin hepsini zevkle yapiyor ve o eglenceli seylerden kaciniyor olacaktim. Boyle de manasiz, boyle de islevsiz hallere gark olmaya musait bi bunye buyuttum son 25 yil icinde. Ne manasiz bir caba.. Bak mesela su an bunu yazmaktan bile darlandim, ders falan yapmaya basliyorum. Dusun iste.. Hic bir 25-29 yas araligi kutusu insanina yakisacak seyler mi bunlar.. Degil! Yani bence, ben.. Ben boyle hayal etmemistim.
Cok kucukken ben, ne zaman cok daralsam, korksam, uzulsem, koseye sikismis hissetsem, yetersiz hissetsem, kolum kanadim kirik hissetsem, hemen uykuya kacmak isterdim. Dusunurdum ki cunku, su an olanlar, beni korkutan uzen seyler, aslinda bir ruya. Ben aslinda kocaman bir kadinim, bembeyaz bir yatakta huzurlu huzurlu uyuyorum. Butun bu olanlarda o kadinin benim yani ruyam. Ben o an uykuya dalinca , o 'ince, uzun' (cocuk iste lan, ellemeyin hayal kuruyormus..) kadin uyanacak, upuzun da saclari var. Hemen yesil bir hirka gecirecek sirtina, bir de kot cekecek. Yine ferah, isikli, beyazli evinde kosturmaya baslayacak. Bi yandan gazete okuyup, bi yandan ortaligi toplayacak. Cok aydinlik, huzurlu bir h.sonuna uyanmis cunku. Annesiyle babasi kahvaltiya gelecekler ona. Guzel bir sofra kurarken, sarkilar mirildanacak annesinin sevdiklerinden. Neseli neseli gelecek, saclari kirlasmis babasiyla, en komik, en huzurlu hallerindeyken annesi.. Oturup sohbet edecekler. O buyumus kadinin hic derdi tasasi olmayacak. Hayati olesiye tikirinda olacak. Bunlari dusunurken uyuyakalirdim. Uyandigimda hic o buyuk halime uyanamadim. Ama son zamanlarda farkettim ki o buyuk halime uyanmaya baslayali aslinda cok uzun zaman olmus. Oysa ben hala o buyumus hale uyanmanin hayallerini kuruyorum, yetistirmeye calistigim her odevimside.Ozetle ben hala huzurlu uykulardan uyanamiyorum sevgili kutucuk. Herseyimi son dakikada yapiyorum. Hayalini kurdugum herseyi beceren, herseyi isikli sekilli kadin olmadim. Benim hala evden cikar cikmaz coraplarim kaciyor, ustum basim kasla goz arasinda camur toz toprak oluyor, En sIk halimle, topuklular ustunde kosarken bile, o topuk cat diye tasa sikisip beni ayakkabisiz birakiyor, cukulata hep yuzumun bi kenarina bulasip kaliyor, dis macunu lekesi illa ki oluyor, ojelerim hemencecik bozuluyor, hep biseyler devriliyor dusuyor, elimde kayiyor, aldigim seylerin fiyatlarini hala hemencecik unutuyorum, hic birseyin saatini billahi hatirlayamiyorum, her yere hala hep gec kaliyorum, en olmayacak yerde bi gidim duygu gosteremiyor, yine daha olmayacak yerde dokunsalar aglayacak gibi oluyorum, televizyonu yakindan izleyip, corapsiz geziyorum, duz yolda yururken paldir kuldur dusuyor, hala kafami surekli bi yerlere carpiyorum, hala neseyle uyaniyorum gerci, ve hala hic de uyumak istemiyorum keyfim yerindeyse, hala okumak istedigim seylerin hepsini gec, birazini bile okuyamadim daha, hala dinlemek istedigim seylerin kiymetini anlayarak dinlemeyi beceremedim, basladigim hic bi isi bitiremedim, hic bir isi tam tekmil yapamadim, tarifine uygun hic birseyi yapmayi beceremiyorum, yaptigim yemek de , ordugum atki da deli kizin cevizinden firlamis bi halde oluyor ve ben hala her agaclikli yere girdigimde 'alice' oluyorum, hala hep kafam karisiyor ve islem hatasi da yapiyorum, hicbirseyi organize edemiyorum cunku hala surekli fikrimi degistirmekten hic bir seye karar veremiyorum, hic birseyin en iyisinin ya da en kotusunun ne oldugunu vallahi de kestiremiyorum, mukemmel hala benim icin sozlukte bir kelime hic bisey nasil mukemmel olur bilmeden yasiyorum, 'benimse yeterli' bencilligi ve egosentrikliginde 3-4yas cocuguna pabuc da birakmiyorum, uzun bi sure kafam sevilmez ve sefkat gosterilmezsem daha da cocuklasiyorum ya hircinlasiyorum ya da simariklasiyorum..Ben daha vallahi sana hazir degilim 25-29 yas kutusu, birak beni gideyim.. O hayalini kurdugum kadin olunca gelirim vallahi bak. Hadi bana bi Hulusi Kentmen guzelligi yap, he be? olmaz mi?! Ben daha hazir degilim kampus reklamlarindan mortgage reklamlarina gecmeye, henuz bireysel ihtiyac kredisi alacak yaslara da gelmedim, daha cok bireyselim de zaten, emekliligimin hayalini kurdugum dogrudur ama benim cocukluktan beri icimde olan orta yasli teyzenin varligindan mutevellit bi durum seni baglamaz. Ben hala duvardaki yamuk surulmus boyanin, asinmis cilanin, sacma sapan bulutlarin sekillerinden karakter, o karakterlerden de hikaye cikariyorum. Gerci hayalini kurdugum gibi, o hayallerden bi roman cikaramadim daha. Yazilmis oyle cok bi oykum falan da yok. 18-24den korkunc verim almis olsam da ben yeterince uretemedim vallahi o yuzden hazir degilim. Ev- araba sahibi olmak degildi belki derdim ama yeterince carpisan arabaya bile binemedim. Ha dersen ki hic mi bi hayalini gerceklestirmedin, hic mi hayal kirikligi, kalp kirikligi yasamadin?! Verdigin sozlerden kimisini tutup, kimisini tutamamazlik etmedin mi? Evet dogrudur.. Gerceklestirdim hayallerimin bi kismini, bazen kimi tatli sari ogleden sonralarinda icime dolan havada, yanimdaki insanlarin ses tonlarinda, agzima dolan lezzetli saraplarda, bastigim topragin yumusaginda, keyfimin kahyasiyla 5-2 attigi anlarda, kaygisiz, kavgasiz, gurultusuz, severek, cigerime dola dola icime cekerek yasadigima sukrettigim ve sekilli hayallerimin nasil da kiymetsiz oldugunun bilincine vardigim, dans etmeden dans edermis gibi yasadigimi gordugum anlarda vay be diyorum.. Cok kral bi hayatim var aslinda, amma da buyudum.. Tam da istedigim gibi 1 hayatim var.. Cok sevdigim, saydigim, ogrenebildigim insanlar biriktirdim yillar icinde, her birini gorunce yuzumun guldugu, hasbel kader basarili klasmanindan ekmek yiyorum, maasli ogrencilik yapiyorum, aklim eriyor, kafam cok karissada yine de az bucuk biseylere basiyor, anlamlar ve anlamsizliklarla kendi kendime dalga gecmek bile gunumu senlendirebiliyor.. Ergenken hayal edebilecegim cinsten bohemliklerim de olmuyor degil ama ses etmeyin, gonul aslinda daha fazlasini istiyor. Keyfimin kahyasini ozetle asmadim, besledim. Hatta iyice semirttim, simdi onun dediginden daha da bisey yapilamiyor. Olsun kahya da benim nasil olsa.
Dur dur, 18-24 kutucugu.. Simdi bi daha dusununce.. Ben uctum, kactim, kayboldum, sevdim, sevildim, kirildim, dinledim, ogrendim, hic bisey ogrenemedim, sefil sefil yasadim, hanim hanim yasadim, hep yasadiklarimdan zevk aldim, kotu hic bisey iz birakamadi, hata yapmadim, hata olabilecek seyleri de hic hata gibi gormedim, ders de almadim, tas, ates ne gorduysem elimi yine icine soktum, ha tedbiri hic elden de birakmadim, konustum konustum konustum.. Cok guldum, cok ictim, cok yedim, cok tembellik ettim, e iyi de ettim. Hep denedim, denemedim hic biseye sirt da cevirmedim.
Belki su an iki kisi ust uste dus alinca mutfaginda yagmur yagan, onunden gecen trenlerin her seferinde havalandirdigi polenler yuzunden polenden kar yagan bir evde, oturmus kaytarmak icin sana sesleniyorum ama.. 10 gun icinde ben senden ayrilmaya karar verdim.
Son son.. referans niyetine de bu gorseller hep burdan;
http://thisisnthappiness.com/
begendigimi almis koymusum kenara ama kaynak belli olsun..
